motståndare (język szwedzki)

wymowa:
[²m'o:tstån:dare]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) przeciwnik, oponent, antagonista, adwersarz[1]
odmiana:
(1.1) en motståndare, motståndaren, motståndare, motståndarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) antagonist
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. motstånd
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 725.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.