monda (esperanto)
przymiotnik
- (1.1) światowy
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo monda mondaj akuzativo mondan mondajn - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. mondo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
monda (język jaćwieski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) księżyc[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zapożyczenie z zach. germ.[1], por. niem. Mond, ostatecznie z pragerm. *mēnô, z praindoeur. *mḗh₁n̥s
- uwagi:
- źródła:
- 1 2
Zigmas Zinkevičius, „Lenkų-jotvingių žodynėlis?“, Baltistica, t. 21, cz. 1, 1985, s. 76.
monda (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈmondɒ/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: mon•da
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.