monaco (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /'mɔ.na.ko/
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp, tryb oznajmujący czasu teraźniejszego (presente indicativo) od: monacare
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) mnich, zakonnik
- odmiana:
- (2.1) lp monaco; lm monaci
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) frate, religioso
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. monaca ż, monacanda ż, monacando m, monacato m, monacazione ż, monacella ż, monachella ż, monachesimo m, monachetto m, monachina ż, monachino m
- czas. monacare, monacarsi
- przym. monacale
- przysł. monacalmente
- związki frazeologiczne:
- (przysłowie) l'abito non fa il monaco → habit nie czyni mnicha
- etymologia:
- (2.1) p.łac. monăchus < gr. μοναχός < gr. μόνος
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.