mercante (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [meɾ.ˈkan̦.te]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) handlowy, kupiecki
(1.2) handlujący

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) handlarz

rzeczownik, rodzaj żeński

(3.1) handlarka
odmiana:
(1) lp mercante m/ż; lm mercantes m/ż
(2) (3) lm mercantes
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) buque mercante, navío mercante → statek handlowy
synonimy:
(1.1) mercantil
(2.1) mercader
(3.1) mercadera
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. mercar
przym. mercantil
rzecz. mercancía ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
ims. czynny od mercar
uwagi:
źródła:

mercante (język włoski)

wymowa:
IPA: /mer.'kan.te/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kupiec, handlarz, handlowiec

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: mercare
odmiana:
(1.1) lp mercante; lm mercanti
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) commerciante, negoziante, venditore
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. mercanteggiamento m, mercantessa ż, mercantile m, mercantilismo m, mercantilista m ż, mercanzia ż, mercatale m, mercatante m, mercatantessa ż, mercatanzia ż, mercatino m, mercatistica ż, mercatizzazione ż, mercato m, mercatura ż, merce ż, merceria ż, merciaio m, merciaiolo m, mercimonio m
czas. mercanteggiare, mercare, mercatare
przym. mercanteggiabile, mercantesco, mercantile, mercantilista, mercantilistico, mercatale
przysł. mercantilmente
związki frazeologiczne:
fare orecchie da mercanteudawać głuchego
etymologia:
(1.1) wł. merca(ta)nte
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.