menš (język wilamowski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) człowiek[1]
- odmiana:
- (1.1) lp menš; lm łout
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) menč
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. menšhȧjt ż
- zdrobn. menšła n
- przym. menšłiḱ
- przysł. menšłiḱ
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. niem. Mensch
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 277.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.