menč (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
menć • meńć • menś
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) człowiek[1]

wykrzyknik

(2.1) człowieku!
odmiana:
(1.1) lp menč; lm łout
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) menš
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. menčałāva n, menčhȧjt ż
zdrobn. menčła n
przym. menčłiḱ
przysł. menčłiḱ
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. niem. Mensch
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 277.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.