kosmologisch (język niemiecki)

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) filoz. fiz. astr. rel. kosmologiczny

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) kosmologicznie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der kosmologische ein kosmologischer kosmologischer	die kosmologische eine kosmologische kosmologische	das kosmologische ein kosmologisches kosmologisches	die kosmologischen kosmologischen kosmologische
Gen.	słaba mieszana mocna	des kosmologischen eines kosmologischen kosmologischen	der kosmologischen einer kosmologischen kosmologischer	des kosmologischen eines kosmologischen kosmologischen	der kosmologischen kosmologischen kosmologischer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem kosmologischen einem kosmologischen kosmologischem	der kosmologischen einer kosmologischen kosmologischer	dem kosmologischen einem kosmologischen kosmologischem	den kosmologischen kosmologischen kosmologischen
Akk.	słaba mieszana mocna	den kosmologischen einen kosmologischen kosmologischen	die kosmologische eine kosmologische kosmologische	das kosmologische ein kosmologisches kosmologisches	die kosmologischen kosmologischen kosmologische

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) kosmologischer Gottesbeweis • kosmologische Inflation / kosmologische Konstante • kosmologisches Modell / Weltmodell

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Kosmologie ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: