korespondent (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) ktoś kto koresponduje
- (1.2) dziennikarz przekazujący reportaże z terenu
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) korespondent wojenny
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korespondowanie n, korespondencja ż, korespondentka ż
- czas. korespondować ndk.
- przym. korespondencyjny
- przysł. korespondencyjnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) correspondent; (1.2) correspondent
- arabski: (1.1) مراسل m (murāsil)
- azerski: (1.1) müxbir
- baskijski: (1.1) berriemaile
- bengalski: (1.1) সংবাদদাতা (sambādadātā)
- białoruski: (1.1) карэспандэнт m; (1.2) карэспандэнт m
- birmański: (1.1) သတင်းထောက် (satainnhtout)
- bośniacki: (1.1) dopisnik m
- bułgarski: (1.1) кореспондент m (korespondent), дописник m (dopisnik)
- cebuano: (1.1) nagkauyon
- chiński standardowy: (1.1) 记者 (jìzhě)
- chorwacki: (1.1) korespondent m
- czeski: (1.1) korespondent m
- dolnołużycki: (1.1) korespondent m
- duński: (1.1) korrespondent w
- esperanto: (1.1) korespondanto
- estoński: (1.1) kirjasaatja, korrespondent
- fiński: (1.1) kirjeenvaihtaja
- francuski: (1.1) correspondant m
- fryzyjski: (1.1) korrespondint w
- galicyjski: (1.1) correspondente m
- gruziński: (1.1) კორესპონდენტი (k’oresp’ondent’i)
- gudźarati: (1.1) સંવાદદાતા (sanvādadātā)
- haitański: (1.1) korespondan
- hebrajski: (1.1) כתב m (katav)
- hindi: (1.1) संवाददाता m (sanvādadāta)
- hiszpański: (1.1) correspondiente m, corresponsal m; (1.2) corresponsal m
- igbo: (1.1) onye mmekorita
- indonezyjski: (1.1) koresponden, wartawan, pewarta
- jidysz: (1.1) קארעספאנדענט m (karesfandent)
- kaszubski: (1.2) kòrespòndent m, dotëgiwôcz wiédzów m
- kataloński: (1.1) corresponsal m
- kazachski: (1.1) тілші (tilşi)
- koreański: (1.1) 통신 기자, 특파원
- korsykański: (1.1) currispundente m
- litewski: (1.1) korespondentas m, susirašinėtojas m
- luksemburski: (1.1) Korrespondent m
- łotewski: (1.1) korespondents m
- macedoński: (1.1) дописник m (dopisnik)
- malajski: (1.1) wartawan
- maltański: (1.1) korrispondent m
- maoryski: (1.1) kaituhi reta
- marathi: (1.1) बातमीदार (bātamīdāra)
- mongolski: (1.1) сурвалжлагч (survaljlagch)
- nepalski: (1.1) सम्वाददाता (samvādadātā)
- niderlandzki: (1.1) correspondent m
- niemiecki: (1.1) Korrespondent m
- norweski (bokmål): (1.1) korrespondent m
- nowogrecki: (1.1) επιστολογράφος m; (1.2) ανταποκριτής m
- ormiański: (1.1) թղթակից (t’ght’akits’)
- perski: (1.1) خبرنگار
- portugalski: (1.1) correspondente m
- rosyjski: (1.1) корреспондент m
- rumuński: (1.1) corespondent m
- serbski: (1.1) дописник (dopisnik) m, кореспондент (korespondent) m
- słowacki: (1.1) korešpondent m, dopisovateľ m
- słoweński: (1.1) dopisnik m, korespondent m
- szwedzki: (1.1) korrespondent w
- tadżycki: (1.1) мухбир (muxbir)
- tajski: (1.1) ผู้สื่อข่าว
- turecki: (1.1) muhabir
- ukraiński: (1.1) кореспондент m (korespondent)
- uzbecki: (1.1) muxbir
- walijski: (1.1) gohebydd
- węgierski: (1.1) levelező, sajtótudósító
- wietnamski: (1.1) phóng viên
- wilamowski: (1.1) korespondent m
- włoski: (1.1) corrispondente m
- zulu: (1.1) umbhaleli
- źródła:
korespondent (język chorwacki)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- IPA: /korespondent/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) korespondent[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korespondencija ż
- czas. korespondirati
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
korespondent (język czeski)
- wymowa:
- IPA: /korespondent/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) korespondent
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korespondence ż
- czas. korespondovat ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
korespondent (język dolnołużycki)
- wymowa:
- IPA: /korespondent/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) korespondent
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
korespondent (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) korespondent[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) rzad. dopisovalec
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korespondenca ż
- forma żeńska korespondentka
- czas. korespondirati
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
korespondent (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) korespondent[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska korespondentyn ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.