kolonizować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. skolonizować)

(1.1) przekształcać zdobyty kraj we własną kolonię

(1.2) zasiedlać obszary bezludne lub słabo zaludnione

(1.3) biol. zasiedlać dany organizm przez mniejszy gatunek

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kolonistka ż, Kolonia ż, kolonia ż, kolonializm mrz, kolonie nmos, kolonista mos, kolonizacja ż, kolonizator mos, kolonizowanie n

czas. skolonizować dk.

przym. kolonialny, kolonijny, kolonizacyjny, kolonizatorski

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) colonize
• arabski: (1.1) استعمر (istaʿmara)
• bułgarski: (1.1) колонизирам (koloniziram)
• chiński standardowy: (1.1) 殖民 (zhímín)
• chorwacki: (1.1) kolonizirati
• czeski: (1.1) kolonizovat
• duński: (1.1) kolonisere
• estoński: (1.1) koloniseerima
• fiński: (1.1) valloittaa
• francuski: (1.1) coloniser
• hiszpański: (1.1) colonizar
• indonezyjski: (1.1) menjajah, mengkolonisasi
• japoński: (1.1) 植民地化する
• kataloński: (1.1) colonitzar
• koreański: (1.1) 식민지로 만들다
• litewski: (1.1) kolonizuoti
• łotewski: (1.1) kolonizēt
• niderlandzki: (1.1) koloniseren
• niemiecki: (1.1) kolonisieren
• norweski (bokmål): (1.1) kolonisere
• nowogrecki: (1.1) αποικώ
• portugalski: (1.1) colonizar
• rumuński: (1.1) a coloniza
• słowacki: (1.1) kolonizovať
• słoweński: (1.1) kolonizirati
• szwedzki: (1.1) kolonisera
• turecki: (1.1) sömürge kurmak
• ukraiński: (1.1) колонізувати
• węgierski: (1.1) gyarmatosít
• wietnamski: (1.1) thuộc địa hóa
• włoski: (1.1) colonizzare

źródła: