knoten (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈknoːtn̩]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) wiązać w supeł, związać w supeł, supłać, zasupłać
- odmiana:
- (1.1)[1] knot|en (knotet), knotete, geknotet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Knoten n, Knoten m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: knoten • anknoten • aufknoten • einknoten • entknoten • festknoten • verknoten • zuknoten • zusammenknoten
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.