kill (język angielski)
czasownik przechodni
rzeczownik policzalny
- (2.1) zabicie
- (2.2) ubite zwierzę
- odmiana:
- (1.1-2) kill, killed, killed, kills, killing
- (2.1-2) lp kill; lm kills
- przykłady:
- (1.1) We have to kill a chicken for dinner. → Musimy zabić kurczaka na obiad.
- (1.2) I killed the engine. → Zgasiłam silnik.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) kill the engine / the lights → zgasić silnik / światło
- synonimy:
- (1.1) slay
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. killer, killing
- przym. killer, killing
- przysł. killingly
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.