kieli (język fiński)

wymowa:

IPA: [ˈkie̞li]

​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) anat. język

(1.2) język (mówiony)^[1]

(1.3) inform. język

(1.4) muz. struna

odmiana:

(1) kiel‧i (→ wzór odmiany)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.2) kielitiede • kirjakieli • puhekieli

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kielellinen, kielinen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: