karolingisch (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈkaːʁolɪŋɪʃ]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) hist. karoliński

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der karolingische ein karolingischer karolingischer	die karolingische eine karolingische karolingische	das karolingische ein karolingisches karolingisches	die karolingischen karolingischen karolingische
Gen.	słaba mieszana mocna	des karolingischen eines karolingischen karolingischen	der karolingischen einer karolingischen karolingischer	des karolingischen eines karolingischen karolingischen	der karolingischen karolingischen karolingischer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem karolingischen einem karolingischen karolingischem	der karolingischen einer karolingischen karolingischer	dem karolingischen einem karolingischen karolingischem	den karolingischen karolingischen karolingischen
Akk.	słaba mieszana mocna	den karolingischen einen karolingischen karolingischen	die karolingische eine karolingische karolingische	das karolingische ein karolingisches karolingisches	die karolingischen karolingischen karolingische
nie stopniuje się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) karolingische Minuskel

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Karolinger m, Karolingerin ż

przym. karlingisch

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: