kłoppa (język wilamowski)

zapisy w ortografiach alternatywnych:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, męski

(1.1) stukać, klepać, trzepać, ubijać[1]
odmiana:
(1.1) czas przeszły prosty kłopt, imiesłów czasu przeszłego gykłoppt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kłopp m
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. klopfen < swn. clophōn. por. niderl. kloppen, niem. klopfen
uwagi:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 229.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.