kärlek (język szwedzki)

wymowa:

[²tj'ä:r_le:k] ​

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) miłość (uczucie)^[1]

(1.2) miłość (kochana osoba)^[1]

odmiana:

(1.1) en kärlek, kärleken, blm

(1.2) en kärlek, kärleken, kärlekar, kärlekarna

przykłady:

(1.1) Att visa kärlek mot något kallas att älska det. → Okazywanie czemuś miłości nazywa się kochaniem tego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) hat

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. kär

związki frazeologiczne:

złożenie rzeczownikowe kärleksaffär, kärleksakt, kärleksbarn, kärleksbetygelse, kärleksbrev, kärleksbud, kärleksdryck, kärleksförbindelse, kärleksförhållande, kärleksförklaring, kärleksgnabb, kärlekshistoria, kärleksliv, kärlekslås, kärleksmöte, kärleksnäste, kärleksroman, kärlekssaga, kärleksscen, kärleksört, föräldrakärlek, syskonkärlek

fraza rzeczownikowa kärlek vid första ögonkastet

złożenie przymiotnikowe kärleksfull, kärlekskrank, kärlekslös

przysłowie gammal kärlek rostar aldrig • kärleken är blind • kärleken övervinner allt

etymologia:

szw. kär + -lek → zakochany + przyrostek tworzący rzeczowniki od przymiotników

uwagi:

źródła: