irregulär

irregulär (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der irreguläre ein irregulärer irregulärer	die irreguläre eine irreguläre irreguläre	das irreguläre ein irreguläres irreguläres	die irregulären irregulären irreguläre
Gen.	słaba mieszana mocna	des irregulären eines irregulären irregulären	der irregulären einer irregulären irregulärer	des irregulären eines irregulären irregulären	der irregulären irregulären irregulärer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem irregulären einem irregulären irregulärem	der irregulären einer irregulären irregulärer	dem irregulären einem irregulären irregulärem	den irregulären irregulären irregulären
Akk.	słaba mieszana mocna	den irregulären einen irregulären irregulären	die irreguläre eine irreguläre irreguläre	das irreguläre ein irreguläres irreguläres	die irregulären irregulären irreguläre

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Irregularität ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.