intrygant (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek czyniący intrygi, działający podstępnie przeciwko komuś
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) kret, podgryzacz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. intryga ż, intryganctwo n, intrygantka ż
- zdrobn. intryżka ż
- czas. intrygować ndk.
- przym. intrygancki
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) schemer, intriguer, machinator
- bułgarski: (1.1) интригант m
- esperanto: (1.1) intriganto
- francuski: (1.1) intrigant m
- hiszpański: (1.1) intrigante m
- niemiecki: (1.1) Intrigant m
- węgierski: (1.1) intrikus
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.