insolence (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈɪnsələns/
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bezczelność
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) His insolence caused him to lose his job. → Jego bezczelność spowodowała, że stracił pracę.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. insolent
- przysł. insolently
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
insolence (język francuski)
- wymowa:
- IPA: [ɛ̃.sɔ.lɑ̃s]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) bezczelność
- (1.2) zuchwałość, buta
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. insolent
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. insolentia
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.