infortunio (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ĩɱ.foɾ.ˈtu.njo]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) nieszczęście
- (1.2) niedola, bieda
- (1.3) nieszczęśliwy wypadek
- odmiana:
- lm infortinios
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) adversidad, desventura
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. infortunado
- rzecz. infortunado, infortunada
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. infortunĭum
- uwagi:
- źródła:
infortunio (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /in.for.ˈtu.njo/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) książk. nieszczęście
- (1.2) (nieszczęśliwy) wypadek
- odmiana:
- (1.1-2) lp infortunio; lm infortuni
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) infortunio sul lavoro → wypadek przy pracy
- synonimy:
- (1.1) disgrazia, sciagura, sventura
- (1.2) incidente, sinistro
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. infortunata ż, infortunato m, infortunista m ż, infortunistica ż
- czas. infortunarsi
- przym. infortunato, infortunistico
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. infortunium < łac. in- + fortuna
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.