indulgence (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ɪnˈdʌlʤəns/, SAMPA: /In"dVldZ@ns/
- wymowa amerykańska
- podział przy przenoszeniu wyrazu: in•dul•gence
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) pobłażanie, pobłażliwość
- (1.2) oddawanie się przyjemności, dogadzanie sobie
- odmiana:
- lm indulgences
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. indulge
- przym. indulgent, self-indulgent
- przysł. indulgently
- rzecz. self-indulgence
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
indulgence (język francuski)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pobłażliwość, wyrozumiałość
- (1.2) rel. odpust kościelny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. indulgencier
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.