humpeln (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈhʊmpl̩n]
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) kuleć, kuśtykać, nieporadnie chodzić (obiema nogami)[1]
- odmiana:
- (1.1)[2] humpel|n (humpelt), humpelte, gehumpelt (haben/sein)[3]
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Humpeln n, Humpelei ż
- przym. humpelig, humplig
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.