højtaler (język duński)

en højttaler (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈhɔjˌta·lɔ]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) techn. głośnik

odmiana:

(1.1) en højtaler, højtaleren, højtalere, højtalerne

przykłady:

(1.1) Denne spolebåndoptager havde en indbygget højtaler. → Ten magnetofon szpulowy miał wbudowany głośnik.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. høj + tale + er

uwagi:

war. højttaler^[1]

źródła: