gumma (interlingua)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) guma
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

gumma (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) stara kobieta[1]
(1.2) pogard. starucha[2]
(1.3) używane w odniesieniu do kochanej osoby[2]
odmiana:
(1.1-3) en gumma, gumman, gummor, gummorna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) spågumma
(1.3) lilla gumman! → kotku!, słonko!, skarbie!
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Svensk ordbok och svensk uppslagsbok, red. Sven-Göran Malmgren, Norstedts Akademiska Förlag, Göteborg 2001, ISBN 91-7227-281-3, s. 389.
  2. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 180.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.