grötig (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kaszkowaty, papkowaty^[1]

(1.2) przen. pomieszany, bezładny, pogmatwany^[1]

(1.3) przen. (o głosie) niewyraźny, zdławiony, chrapliwy, bełkotliwy^[1]

odmiana:

(1) grötig, grötigt, grötiga; st. wyższy grötigare; st. najwyższy grötigast

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.3) en grötig röst → zdławiony głos

synonimy:

(1.1) grötaktig, grötlik, smetig, degig, gyttrig, trögflytande

(1.2) rörig, oredig, tilltrasslad

(1.3) otydlig, oklar, grumlig, sluddrig

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. gröt

czas. gröta

przysł. grötigt

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. gröt + -ig → kaszka + …tworzy przymiotnik

uwagi:

źródła: