getrost

getrost (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der getroste ein getroster getroster	die getroste eine getroste getroste	das getroste ein getrostes getrostes	die getrosten getrosten getroste
Gen.	słaba mieszana mocna	des getrosten eines getrosten getrosten	der getrosten einer getrosten getroster	des getrosten eines getrosten getrosten	der getrosten getrosten getroster
Dat.	słaba mieszana mocna	dem getrosten einem getrosten getrostem	der getrosten einer getrosten getroster	dem getrosten einem getrosten getrostem	den getrosten getrosten getrosten
Akk.	słaba mieszana mocna	den getrosten einen getrosten getrosten	die getroste eine getroste getroste	das getroste ein getrostes getrostes	die getrosten getrosten getroste

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Trost m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.