forcé (język francuski)

wymowa:
IPA: /fɔʁ.se/
​ ​
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) przymusowy[1]
(1.2) wymuszony[1]

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu przeszłego rodzaju męskiego liczby pojedynczej od forcer
odmiana:
(1) lp forcé m, forcée ż; lm forcés m, forcées ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. force
przysł. forcément
czas. forcer
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jolanta Sikora Penazzi, Krystyna Sieroszewska, Popularny słownik francusko-polski polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2010, ISBN 978-83-214-1462-1, s. 297.

forcé (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [foɾ.ˈθe]
IPA: [foɾ.ˈse] (dialekty z utożsamieniem s-z)
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) 1. os. lp (yo) czasu przeszłego prostego (pretérito perfecto simple) trybu oznajmującego (indicativo) od forzar
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.