fon (język polski)
- wymowa:
- IPA: [fɔ̃n], AS: [fõn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fiz. jednostka poziomu głośności
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) skr. Ph
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. foniatra mos/ż, fonia ż, fonacja ż, fonem m, fonetyka ż
- przym. foniczny, fonogeniczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. φωνή (dźwięk, głos)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) phon
- czeski: (1.1) fón m
- niemiecki: (1.1) Phon n, Fon n
- słowacki: (1.1) fón m
- ukraiński: (1.1) фон m
- włoski: (1.1) phon m
- źródła:
fon (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni
- (1.1) włók. prząść
- (1.2) pleść, wyplatać
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. fonás, fonó, fonoda, fonal, fonat, fonódás
- czas. fonódik
- przym. fonási, fonó, fonói, fonodai, fonott, fonalas
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: átfon • befon • belefon • egybefon • felfon • keresztülfon • kifon • körülfon • lefon • megfon • összefon • ráfon
- źródła:
fon (język wilamowski)
fon (1.1)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) patelnia
przyimek
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.