flüchten (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈflʏçtən] IPA: [ˈflʏçtətə] IPA: [ɡəˈflʏçtət]

​ wymowa austriacka

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) uciekać, uciec

(1.2) zbiec

(1.3) uciekać, uciec, schronić (się)

odmiana:

(1.1-2)^[1] flücht|en (flüchtet), flüchtete, geflüchtet (sein)

(1.3)^[1] flücht|en (flüchtet), flüchtete, geflüchtet (haben)

przykłady:

składnia:

(1.3) sich flüchten

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Flüchten n, Flucht ż, Flüchtling m

przym. flüchtig

tem. słow. Flüchtling

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: flüchten • herausflüchten • hinausflüchten • hineinflüchten • zurückflüchten

źródła: