ermitteln (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ɛɐ̯ˈmɪtl̩n]
znaczenia:

czasownik słaby, nierozdzielnie złożony

(1.1) ustalać, ustalić, wykrywać, wykryć
(1.2) praw. przeprowadzić śledztwo, przeprowadzić dochodzenie
odmiana:
(1) ermittel|n, ermittelte, ermittelt (haben)
przykłady:
składnia:
(1.2) ermitteln gegen + Akkusativ
kolokacje:
(1.1) den Täter / die Täterin ermitteln
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ermittlung ż, Ermittler m, Ermittlerin ż
przym. ermittelbar
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.