dominierend

dominierend (język niemiecki)

przymiotnik

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) dominująco

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der dominierende ein dominierender dominierender	die dominierende eine dominierende dominierende	das dominierende ein dominierendes dominierendes	die dominierenden dominierenden dominierende
Gen.	słaba mieszana mocna	des dominierenden eines dominierenden dominierenden	der dominierenden einer dominierenden dominierender	des dominierenden eines dominierenden dominierenden	der dominierenden dominierenden dominierender
Dat.	słaba mieszana mocna	dem dominierenden einem dominierenden dominierendem	der dominierenden einer dominierenden dominierender	dem dominierenden einem dominierenden dominierendem	den dominierenden dominierenden dominierenden
Akk.	słaba mieszana mocna	den dominierenden einen dominierenden dominierenden	die dominierende eine dominierende dominierende	das dominierende ein dominierendes dominierendes	die dominierenden dominierenden dominierende

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Dominieren n, Domination ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.