dedič (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) dziedzic, spadkobierca – kto po kimś dziedziczy[1]
- (1.2) dziedzic, spadkobierca – następca, osoba podążająca śladami kogoś, kontynuująca dzieło[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dedičnosť ż, dedičstvo n, dedenie n
- forma żeńska dedička ż
- czas. dediť ndk., dediť sa ndk., dedievať, podediť dk., vydediť dk., zdediť dk.
- przym. dedičný, dedičský, dediteľný
- przysł. dedične, dedičsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Hasło „dedička” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
dedič (język słoweński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski żywotny
- (1.1) dziedzic, spadkobierca[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dedičnost ż
- przym. dedičen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Nina Snoj, Slovene Dictionary and Phrasebook, str. 38
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.