cultivation (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) uprawa ziemi
- (1.2) kultywowanie, pielęgnowanie
- (1.3) doskonalenie, kształtowanie
- (1.4) zaskarbianie sobie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. cultivate
- rzecz. cultivator
- przym. uncultivated
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cultivation (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) uprawa (roli)
- (1.2) kultywowanie, uprawianie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Hasło zostało zaimportowane automatycznie – wymaga uzupełnienia i weryfikacji. Kliknij na Edytuj, wypełnij puste pola i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy!
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.