costola (język włoski)
- wymowa:
- IPA: /ˈkɔ.sto.la/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. żebro
- (1.2) grzbiet (książki, noża itp.)
- (1.3) bot. nerw, żyłka (liścia)
- (1.4) archit. żebro
- odmiana:
- (1.1-4) lp costola; lm costole
- przykłady:
- (1.1) È così magro che gli si contano le costole. → Jest tak chudy, że można mu policzyć żebra.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) costa
- (1.2) dorso
- (1.3) nervatura
- (1.4) costolone
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. costa ż, costato m, costiera ż, costolato m, costolatura ż, costoletta ż, costolone m, costone ż
- czas. costeggiare
- przym. costale, costiero, costolato
- związki frazeologiczne:
- avere qualcuno alle costole → mieć kogoś na karku
- spianare le costole a qualcuno → porachować komuś kości
- stare / mettersi alle costole di qualcuno → nie opuszczać kogoś na krok
- nascere / discendere / venire dalla costola di Adamo → pochodzić z dawnej szlachty
- etymologia:
- łac. costŭla < zdrobn. łac. costa
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Włoski - Części ciała
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.