conservatore (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) konserwujący, zachowujący[1]
- (1.2) konserwatorski
- (1.3) polit. konserwatorski, zachowawczy
rzeczownik, rodzaj męski
- (2.1) konserwator t. kustosz
- (2.2) polit. konserwatysta
- odmiana:
- (1) lp conservatore m ż; lm conservatori m ż
- (2) lp conservatore; lm conservatori
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) conservativo, rzad. conservatorio
- (1.3) moderato, legittimista, tradizionalista
- antonimy:
- (1.3) innovatore, progressista, riformista
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska conservatrice ż
- czas. conservare
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. conservator → zachowujący, chroniący
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Wojciech Meisels, Podręczny słownik włosko-polski, t. 1–2, Wiedza Powszechna, Warszawa 1996, ISBN 83-214-1092-8.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.