combat (język angielski)

wymowa:

(1.1)

bryt. IPA: /ˈkɒmˌbæt/ ​

amer. IPA: /ˈkɒmˌbæt/ wymowa amerykańska

(2.1)

bryt. IPA: /ˈkɒmˌbæt/ ​

amer. IPA: /kəmˈbæt/ wymowa amerykańska, IPA: /ˈkɒmˌbæt/ wymowa amerykańska

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) walka, bój

czasownik

(2.1) zwalczyć, zwalczać

odmiana:

(1.1) lp combat; lm combats

(2.1) combat, combated / combatted, combated / combatted, combats, combating / combatting

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) fight

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. combative

rzecz. combatant

przysł. combatively

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

combat (język francuski)

wymowa:

IPA: [kɔ̃.ba] ​

​ ​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) walka, bój, starcie

odmiana:

(1.1) lp combat; lm combats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. combattre

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

combat (język kataloński)

wymowa:

or. IPA: [kumˈbat]

occ. IPA: [komˈbat]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) walka, bój

odmiana:

(1.1) lp combat; lm combats

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. combatre

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: