cochlea (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈkɒk.lɪə/
-
- znaczenia:
rzeczownik policzalny
- (1.1) anat. ślimak
- odmiana:
- (1.1) lp cochlea; lm cochleae
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. cochlear
- przysł. cochlearly
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
cochlea (język łaciński)
cochlea (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. ślimak[1]
- odmiana:
- (1.1) cochle|a, ~ae (deklinacja I)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) coclea
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr.
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „cochlea” w: Mały słownik łacińsko-polski, praca zbiorowa pod red. Józefa Korpantego, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa 2001, ISBN 978-83-7195-844-1, s. 118.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.