charger (język angielski)
rzeczownik
- (1.1) rumak, koń bojowy
- (1.2) elektron./mot. prostownik do ładowania akumulatorów
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. charge, supercharger
- czas. charge
- przym. nonchargeable, chargeable
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
charger (język francuski)
czasownik
- (1.1) ładować
- (1.2) obciążać, obarczać
- (1.3) zobowiązywać
- (1.4) zlecać
- (1.5) atakować, nacierać
- (1.6) przesadzać, szarżować
czasownik zwrotny se charger
- (2.1) se charger de (faire) quelque chose → podjąć się czegoś
- (2.2) se charger de quelqu'un → zająć się kimś
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pot. charger un client → zabrać klienta, np. do taksówki
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. charge, chargement
- przym. chargé
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.