burknąć (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. burczeć)

(1.1) powiedzieć coś opryskliwie

odmiana:

(1.1) koniugacja Va

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		burknąć
czas przyszły prosty		burknę	burkniesz	burknie	burkniemy	burkniecie	burkną
czas przeszły	m	burknąłem	burknąłeś	burknął	burknęliśmy	burknęliście	burknęli
	ż	burknęłam	burknęłaś	burknęła	burknęłyśmy	burknęłyście	burknęły
	n	burknęłom	burknęłoś	burknęło
tryb rozkazujący		niech burknę	burknij	niech burknie	burknijmy	burknijcie	niech burkną
pozostałe formy czas zaprzeszły m burknąłem był burknąłeś był burknął był burknęliśmy byli burknęliście byli burknęli byli ż burknęłam była burknęłaś była burknęła była burknęłyśmy były burknęłyście były burknęły były n burknęłom było burknęłoś było burknęło było forma bezosobowa czasu przeszłego burknięto tryb przypuszczający m burknąłbym, byłbym burknął burknąłbyś, byłbyś burknął burknąłby, byłby burknął burknęlibyśmy, bylibyśmy burknęli burknęlibyście, bylibyście burknęli burknęliby, byliby burknęli ż burknęłabym, byłabym burknęła burknęłabyś, byłabyś burknęła burknęłaby, byłaby burknęła burknęłybyśmy, byłybyśmy burknęły burknęłybyście, byłybyście burknęły burknęłyby, byłyby burknęły n burknęłobym, byłobym burknęło burknęłobyś, byłobyś burknęło burknęłoby, byłoby burknęło imiesłów przymiotnikowy przeszły m burknięty, nieburknięty burknięci, nieburknięci ż burknięta, nieburknięta burknięte, nieburknięte n burknięte, nieburknięte imiesłów przysłówkowy uprzedni burknąwszy rzeczownik odczasownikowy burknięcie, nieburknięcie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. burczenie n, burknięcie n, burkot mrz, naburczenie n, oburknięcie n, odburczenie n, odburknięcie n, poburczenie n, wyburczenie n, zaburczenie n, zburczenie n

czas. burczeć ndk., naburczeć dk., oburknąć dk., odburczeć dk., odburknąć dk., poburczeć dk., wyburczeć dk., zaburczeć dk., zburczeć dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: