brutkan (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Warmia) narzeczony, pan młody^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. forma żeńska brutka ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. Bräutigam^[1]

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: narzeczony, pan młody

źródła: