brennbar

brennbar (język niemiecki)

przymiotnik

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der brennbare ein brennbarer brennbarer	die brennbare eine brennbare brennbare	das brennbare ein brennbares brennbares	die brennbaren brennbaren brennbare
Gen.	słaba mieszana mocna	des brennbaren eines brennbaren brennbaren	der brennbaren einer brennbaren brennbarer	des brennbaren eines brennbaren brennbaren	der brennbaren brennbaren brennbarer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem brennbaren einem brennbaren brennbarem	der brennbaren einer brennbaren brennbarer	dem brennbaren einem brennbaren brennbarem	den brennbaren brennbaren brennbaren
Akk.	słaba mieszana mocna	den brennbaren einen brennbaren brennbaren	die brennbare eine brennbare brennbare	das brennbare ein brennbares brennbares	die brennbaren brennbaren brennbare

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. brennen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.