bröta (język wilamowski)

bröta (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
brȫta
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) kulin. pieczeń[1][2]

czasownik

(2.1) piec, smażyć (działać na coś wysoką temperaturą)[2]
(2.2) grillować
odmiana:
(1.1) lp bröta; lm bröta
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. brötafonn ż / brötfaonn ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
śwn. brate < swn. brāto < pragerm. *brēdô; por. niem. Braten
uwagi:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 300.
  2. 1 2 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka wilamowskiego w: Józef Gara, Zbiór wierszy o wilamowskich obrzędach i obyczajach oraz Słownik języka wilamowskiego, Stowarzyszenie Na Rzecz Zachowania Dziedzictwa Kulturowego Miasta Wilamowice „Wilamowianie”, Bielsko-Biała 2004, ISBN 83-914917-8-1.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.