bourdonner (język francuski)

wymowa:
IPA: /buʁ.dɔ.ne/ ​
​ ​ ​
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) brzęczeć (o owadach)[1]
(1.2) buczeć (lub wydawać podobny do buczenia wibracyjny dźwięk, np. o maszynach)
(1.3) brzmieć (w uszach, odczuwać ciężki, nieprzyjemny dźwięk)[1]

czasownik przechodni

(2.1) nucić[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. bourdonnant
rzecz. bourdon m, bourdonneur
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 3 Wielki słownik francusko-polski Grand dictionnaire français-polonais, t. A-L, Wiedza Powszechna, Warszawa 1980, ISBN 83-214-1201-7, s. 196.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.