blixt (język szwedzki)

blixt (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) błyskawica[1][2]
(1.2) piorun, grzmot[2]
(1.3) flesz, lampa[1][2]
odmiana:
(1.1-3) en blixt, blixten, blixtar, blixtarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) blixtsnabb • blixtsnabbt • klotblixt • kulblixt
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(1.1) czas. blixtra
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. 1 2 3 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 66.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.