bjåu̯lï bȯu̯g (język słowiński)
- wymowa:
- bjǻu̯lï bȯ́u̯g
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) Bóg; dosł. biały bóg[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) bȯ́u̯g
- antonimy:
- (1.1) čǻrnï bȯ́u̯g
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bȯu̯g m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prasł. *bělъ bogъ; por. dial. pol. Bioły Bóg → dobry duch, dial. serb. бели бог → dola, dial. bułg. бял бог → szczęscie, powodzenie
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „bȯ́u̯g” w: Friedrich Lorentz, Slovinzisches Wörterbuch, t. 1: A — Ɵ, Kaiserliche Akademie der Wissenschaften, Petersburg 1908, s. 57.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.