bienfaiteur (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dobroczyńca[1]
- odmiana:
- (1.1) lp bienfaiteur; lm bienfaiteurs
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bienfaitrice ż, bienfaisance ż
- przym. bienfaisant
- związki frazeologiczne:
- bienfaiteur de l'humanité
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Anna Jedlińska, Ludwik Szwykowski, Jerzy Tomalak, Kieszonkowy słownik francusko-polski, polsko-francuski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2004, ISBN 83-214-0938-5.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.