beundra (język szwedzki)

wymowa:
znaczenia:

czasownik

(1.1) podziwiać[1]
(1.2) uwielbiać[1]
odmiana:
(1.1-2) att beundra, beundrar, beundrade, beundrat, beundra!
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. beundrare, beundrarinna, beundran
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 60.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.