beivra (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) wszczynać kroki (prawne) przeciw czemuś, ścigać (sądownie) coś, karać coś

odmiana:

(1.1) att beivra, beivrar, beivrade, beivrat, beivra! ; pres. part. beivrande, perf. part. beivrad

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) något kommer att lagligen beivras → coś będzie ścigane prawnie

synonimy:

(1.1) ingripa, angripa, åtala

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. iver, beivran, beivrande

czas. ivra

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. be- + ivra → …czyni przechodniość + pałać zapałem

uwagi:

źródła: