baen (język wilamowski)
baen (1.1)
baen (1.1)
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) anat. kość, noga[1]
- odmiana:
- (1.1) lp baen; lm baen
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. baenhousła n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- śwn. bein < swn. bein < prazachgerm. *bain < pragerm. *bainą; por. niderl. been ang. bone, duń. ben, far. bein, isl. bein, niem. Bein
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Wilamowski - Części ciała
- źródła:
- ↑
Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 292.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.