babă (język połabski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) babka, babcia[1][2][3]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bopkă ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- odziedziczone z prasł. *baba
- uwagi:
- war. bobă, bobo
- źródła:
- ↑ Hasło „babə” w: Tadeusz Lehr-Spławiński, Kazimierz Polański, Słownik etymologiczny języka Drzewian połabskich, t. 1: A — Ďüzd, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław – Warszawa – Kraków 1962, s. 22.
- ↑ Hasło „babă” w: Kazimierz Polański, James Allen Sehnert, Polabian-English Dictionary, Mouton & Co., Haga – Paryż 1967, s. 35.
- ↑ Hasło „Baba” w: Reinhold Olesch, Thesaurus Linguae Dravaenopolabicae, t. 1: A – O, Böhlau Verlag, Kolonia, Wiedeń 1983, ISBN 3-412-00683-1, s. 10.
babă (język rumuński)
- wymowa:
- IPA: [ˈba.bə]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) baba[1]
- (1.2) staruszka[1]
- odmiana:
- (1.1-2) lp babă; lm babe
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. băbesc
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zapożyczenie z języków słowiańskich, por. scs. баба, bułg. баба, serb. баба, ros. баба, pol. baba[2]
- uwagi:
- źródła:
- 1 2 Zdzisław Skarżyński, Mały słownik rumuńsko-polski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984, ISBN 83-214-0310-7.
- ↑
Anna Oczko, Zapożyczenia południowosłowiańskie w języku rumuńskim w XVI i XVII wieku, Kraków 2010, s. 122.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.