błotnica (język polski)
.jpg.webp)
błotnica (1.1)
- wymowa:
- IPA: [bwɔtʲˈɲiʦ̑a], AS: [bu̯otʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. ornit. uszatka błotna
- (1.2) st.pol. geol. ruda błotna[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. błoto n, błotko n
- przym. błotny, błotnisty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 321.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.